ΓΕΝΕΥΗ
Σε δέκα λεπτά φτάσαμε στη Γενεύη, την πόλη των διπλωματών, όπως την αποκαλούν. Βγαίνοντας από τον σιδηροδρομικό σταθμό βρεθήκαμε σε μια πολύβουη λεωφόρο, γεμάτη εστιατόρια, ξενοδοχεία, και πολλούς τουρίστες.
Σε λιγότερο από δέκα λεπτά περπάτημα φτάσαμε στη λίμνη και το βλέμμα μας αιχμαλώτισε το πανύψηλο σιντριβάνι μέσα στη λίμνη στην απέναντι όχθη.
Στα πόδια μας η λίμνη και πάνω ψηλά οι χιονισμένες ακόμη κορυφές των Άλπεων!
Αλήθεια, η ομορφιά της Γενεύης είναι μοναδική και ασύγκριτη. Μαγεία και ποίηση! Μια ζωγραφιά! Σαν ένας πίνακας που ξέφυγε από την παλέτα του καλλιτέχνη και απλώνεται μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας που δεν χορταίνουν να ρουφούν την ομορφιά της.
Δυστυχώς, ο Καλβίνοςέφτασε στα άκρα, και τα βιβλία του Ζαν-Ζακ Ρουσώκάηκαν στην πλατεία κάτω από το σπίτι στο οποίο ο μεγάλος φιλόσοφος και συγγραφέας είχε γεννηθεί!
Επιπλέον, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι εδώ σ’ αυτή την κοσμοπολίτικη πόλη έζησε ο Βολταίρος,εμπνεύστηκαν οι ρομαντικοί Μπάϊρον και Σέλλεϋ, ενώ εδώ βρήκε καταφύγιο ο Λένιν, πριν φτάσει κρυφά στη Μόσχα το 1908.
Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Ελβετός επιχειρηματίας Ζαν Ανρί Ντυνάνήταν ο εμπνευστής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού που έδρα του είναι η Γενεύη, όπως και τόσων άλλων διεθνών οργανισμών.
Μετά από την ξεκούρασή μας, ξεκινήσαμε την εξερεύνηση της πόλης που ονομάστηκε και «πόλη των πάρκων», με μεγαλύτερο πάρκο το MonReposτο οποίο φαντάζει σαν ένας καταπράσινος εξώστης κοντά στη λίμνη, όπου υπάρχουν κρήνες, αγάλματα και διάφορα μεγαλοπρεπή κτήρια.
Πολύ κοντά της, στην άκρη του πάρκου, βρίσκουμε τους Αγγλικούς Κήπους(DesgiardinsdesAnglais),
όπου ήταν συγκεντρωμένο πλήθος τουριστών για να δουν και να θαυμάσουν το άνθινορολόι,
καμωμένο από 6,500 χιλιάδες λουλούδια, τιμή στην ωρολογοποιία της πόλης.
Πραγματικά η πανδαισία των χρωμάτων μας εντυπωσίασε.
Προχωρώντας από τον κύριο δρόμο πάμε απέναντι από το άνθινο ρολόι
Μας σαγηνεύει αυτή η περιοχή.
Εμείς, που λαχταρούμε τη βροχή, την απολαμβάνουμε, περπατώντας με την ομπρέλα μας.
![]()
Και με τον βροχερό καιρό πάλι η πόλη είναι μαγική!
Και με τον βροχερό καιρό πάλι η πόλη είναι μαγική!
Εδώ βρίσκονται, επίσης, το Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας, όπως και το MaisonTavel,το παλαιότερο σπίτι της πόλης. Εδώ στην οδό GrandRueβρίσκεται το σπίτι του φιλοσόφου Ζαν-Ζακ Ρουσώ στον αριθμό 40. Επίσης, εδώ βρίσκεται και η παλαιότερη πλατεία της πόλης η σκιερή PlaceduBourq-de-Fourμε τα καφέ της που περικυκλώνουν το μικροσκοπικό σιντριβάνι του 18ουαιώνα.
Είναι ένα τείχος μέσα στα τείχη του Πανεπιστημίου της Γενεύης(1559) που φιλοξενεί τα αγάλματα των μεταρρυθμιστών και κατασκευάστηκε για τον εορτασμό της 400ηςεπετείου από τη γέννηση του Καλβίνου και της 350ηςεπετείου από την ίδρυση του Πανεπιστημίου. Ανάμεσα στα βάθρα με τις μορφές των μεταρρυθμιστών που έζησαν ή πέρασαν από την Ελβετία, βρίσκονται σκαλισμένες σκηνές από τη Θρησκευτική Μεταρρύθμιση.
Η Γενεύη χρειάζεται πολλές το μέρες για να τη γνωρίσεις, να χαρείς τα καταστήματα, τα εστιατόρια, τα πάνω από τριάντα Μουσεία της, τα μνημεία της. Ας θυμόμαστε ότι η Γενεύη, λόγω της ουδέτερης στάσης της, απέφυγε τους μεγάλους πολέμους που ισοπέδωσαν πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, προς όφελος του πολιτισμού της.
Παράλληλα, χρειάζεσαι χρόνο για να δροσιστείς στα λουλουδιασμένα πάρκα της, να καθίσεις στα καφέ της και να αγναντεύεις την ακύμαντη επιφάνεια της λίμνης της, να περπατήσεις στις όχθες και να διαβείς τις γέφυρες, να κάνεις κρουαζιέρα στα καταγάλανα νερά της λίμνης της, να μιλήσεις με ντόπιους, να δεις όλα τα κτήρια των διεθνών οργανισμών που έχουν την έδρα τους εδώ,
όπως το Κτήριο της Κοινωνίας των Εθνών που σήμερα αποτελεί το Ευρωπαϊκό Κέντρο των Ηνωμένων Εθνών.
Αποχαιρετώντας τη Γενεύη, που απέχει μόλις 100 χιλιόμετρα από τη Γαλλία, γι’ αυτό και οι γαλλικές επιρροές στην κουζίνα της, θα ήθελα να αναφέρω ότι η Γενεύη που είναι σημαντικό οικονομικό και τραπεζικό κέντρο,έχει ως κύριες βιομηχανίες της την κατασκευή ρολογιών και κοσμημάτων, μουσικών κουτιών, επιστημονικών εργαλείων και την κοπή διαμαντιών. Γι’ αυτό και τα τόσα πολλά ωρολογοποιεία και κοσμηματοπωλεία!
Στην επιστροφή μας με το τρένο από τη Γενεύη στη Ζυρίχη αργά το βράδυ(2 ώρες και 40λεπτά), παρατηρούσαμε το θέαμα των ηλιοτρόπιων που είχαν πέσει στο χώμα, μόλις έπαυσε να τα βλέπει το φως του ήλιου.